جَیکوں کھیڈ بَنڑا کے تروڑ سَٹئ میڈے گالھے بال ہَن آلھنڑے وِچ
ہِک مِنٹ دے وِچ برباد کیتئ میڈے گزرے سال ہَن آلھنڑے وِچ
تیڈے کیتے مُٹھ ہائی ککھیں دے میڈے عیب اعمال ہَن آلھنڑے وِچ
تیڈے کیتے اُشتر کاں ہَن پئے میڈے ہیرے لال ہَن آلھنڑے وِچ
ہے عشق بازار لٹیراں دا اتھاں ڈھیر سیانڑیں رل گئے
منہ زرد تھئے سر دھوڑ تھئے کئی پیروں رانہڑیں رل گئے
کئی سسیاں تھل مارو وچ رلیاں کئی خان نمانڑیں رل گئے
اساں فیاضّ نی یار دا در چھوڑااساں یار دے بھانڑیں رل گئے
ازقلم فیاض حسین بلوچ
تیڈے نکھڑنڑ دے بعد اساں کیویں تھی گیوں بر آ ڈیکھ تاں ونج
تیڈے ہوندیں وستی خوش ہئ چن بر تھی گن گھر آ ڈیکھ تاں ونج
ہک میں نئیں مونجھا تئیں کیتے میڈے مونجھن در آ ڈیکھ تاں ونج
تیڈی شاھد مونجھ مریندی ھ ویساں روندیں مر آ ڈیکھ تاں ونج
Post a Comment
please comment here we will respond you