مَیں عِشق دِی نماز ہاں ، میں آپ ہِک جَہان ہاں جہاں کانڑ راز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاں ظفر جتوئی

  میں عشق نماز ہاں میں اپ ہک اپنا جہان ہاں  ایکوں

 پاکستان دے عظیم شاعر نے اپناے لفظاں نال ایں لکھیا ہے 

مَیں عِشق دِی نماز ہاں ، میں آپ ہِک جَہان ہاں

جہاں کانڑ راز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاں

سَمِجھ کَنوں وی دور میں ، ہک فقط دھیان ہاں

جہان دے قریب تر میں ، الگ تھلگ جہان ہاں

جہان میڈی گول وچ، جہان دے دَرمیان ہاں

دلیں دے وچ مکین ہاں ، مکین لا مکان ہاں

میں مَنتقی دی سوچ ہاں ، کَلیمؑ دا بیان ہاں

میں لوح قلم دا لفظ ہاں، میں لفظ دی زبان ہاں

میں آپ ممتحن ہمیں، میں آپ امتحان ہاں

میں انت ہاں وچار دا، الست دی اواز ہاں

میں عشق دی نماز ہاں، میں عشق دی نماز ہاں

میں منزل ہاں پیار دی ، محبتیں دا باب ہاں

کلی کلی دا روپ ہاں ، گُلیں دامیں شباب ہاں

میں نسترن دا ناز ہاں ، میں خوشبوئے گلاب ہاں

قدم قدم کریم ہاں، قدم قدم عَطاب ہاں

میں حَمد ہاں ،حمید ہاں، ودود ہاں، وَہاب ہاں

اَزَل دا محتسب بَنْڑِیا، اَبَد دا احتساب ہاں

سنڑیں ودا سوال ہاں ،سمجھ گھِنیں جواب ہاں

میں غرض،، غرض مند دی، تُونڑِیں جو بے نیاز ہاں

میں عشق دی نماز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاں

کتھئیں کتھئیں قیاس ہاں ، کتھئیں کتھئیں خیال ہاں

نہ کوئی میڈی مثال ہے، نہ کہیں دی میں مثال ہاں

نشیب ہاں ، فرازہاں ، عروج ہاں، زوال ہاں

ادا ادا ہے دلبری ۔جمال پُر جلال ہاں،

میں رنگ روپ راگ ہاں،میں سُر سَاز تَال ہاں ،

میں ہر کہیں تو دور ہاں، میں ہر کہیں دے نال ہاں

نمیں مُحتاج وقت دا، ہمیش بَا جواز ہاں

میں عشق دی نماز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاں

مشعوق بنڑں کے عاشقیں کنوں وطن چُھڑا دینداں،

چُھری دی تیز دھار دے تلے نَبِی ؑسُما دینداں،

کوئی جے جیڈا خلیلؑ ہے، میں بھا دے وچ سٹا دینداں

مسیح ؑجھہیں مہان کوں وی میں دار تائیں پُچا دینداں

میں شش ماہِ معصوم گُل، ہتھیں تے چا چُٹا دینداں

نہیف تے ظعیف تن، رکوع دے وچ کھڑا دینداں

محبتین دے طَوق گُل پوا ظَفر جُھکا دینداں،

جنون پُر سکون ہاں، غرورہاں گنواز ہاں

میں عشق دی نماز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاں

سمجھ کنوں میں دور میں ہک فقط دھیان ہاں

جہان دے قریب تر ،الگ تھلگ جہان ہاں

جہان میڈی گول وچ، جہان دے درمیان ہاں

دلیں دے وچ مکین ہاں ، مکین لا مکان ہاں

میں عشق دی نماز ہاں ، میں عشق دی نماز ہاںا

   سرائیکی شاعر: ظفر جتوئی دا خوبصورت لکھیا ہویا کلام تے سائیں عشرت حسین لغاری دا لکھیا عشق دے بارے کجھ ایں لکھیا 

 میں عشق ہاں زمین و عرش ڈیکھ سہی کمبا ڈیندا۔ کتھائیں میں ڈیندا انعام ہاں کتھائیں ڈیندا میں سزا ہاں 

میں عشق ہاں ازل کنوں ازل دی ابتداء ہمی.

اے قدر دان جانڑدن میں کون ہاں تے کیا ہمی.

میں درد دل دی تار ہاں، میں حسن دا وقار ہاں.