دلاچھڈ چا
شوق وفاواں دے بن سجنڑ گزارے کر لے
جہڑے
تروڑگئےنی سنگتاں دے ہنڑآپ نتارے کر لے
میں سجنڑ فرید وٹاونڑے
کوئی نووں بھاویں جتنےچارےکرلے
لجپال سدی
کے کیوں آدھا ایں نویں سجن پیارےکرلے
حیاتی دا
سورج غروب ہو گیا اے ، قلم رُک گیا اے صنم لِکھدا لِکھدا
قلم دا
گُناہ نہیں بڑا تھک پیا ہاہ ، مِری بد نصیبی دے شم لِکھدا لِکھدا
توں
خوشیاں مناونڑ دا حقدار ایں دلبر ، تِری ضِد دا مقصد جوں حل ہو گیا اے
تِرا کملہ
"عاقب'' ختم ہو گیا اے ، تیری بے وفائ دے غم لِکھدا لِکھدا
Post a Comment
please comment here we will respond you